نقش سرمایۀ اجتماعی و رهبری تحول‌آفرین در ارتقای عملکرد نوآوری بنگاه

امروزه شناسایی زیرساخت­های لازم برای ایجاد نوآوری در سازمان­ها اهمیت زیادی دارد. در پژوهش­های گذشته زیرساخت­ها را به‌طور مجزا مطالعه کرده‌اند اما در پژوهش حاضر تلاش شده است با مدلی جامع اثرات  مستقیم و غیرمستقیم سرمایة اجتماعی و رهبری تحول­آفرین بر عملکرد نوآوری، با توجه به نقش میانجی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی بررسی شود. این ­مطالعه در نمونه­ای210 نفری از کارکنان شرکت شاتل شهر تهران با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انجام گرفته است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها روش مدل‌سازی معادلات ساختاری توسط نرم‌افزار Lisrel8.8 به‌کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد متغیرهای برون­زا (سرمایة اجتماعی و رهبری تحول­آفرین) بر مدیریت دانش تأثیر مثبت و مستقیم نمی‌گذارند، اما متغیرهای برون­زا بر یادگیری سازمانی و عملکرد نوآوری تأثیر مثبت و مستقیم می‌گذارند. همچنین، مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری و یادگیری سازمانی تأثیر مثبت و مستقیم گذاشته و بالاخره یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری تأثیر مثبت، مستقیم و معنادار گذاشته است.